Een interview met Molly Sandén en haar nieuwe album ‘Dom ska veta’.

Molly Sandén heeft tour na tour uitverkocht sinds ze begon met het uitbrengen van muziek in haar moedertaal. Het 5x platina-verkopende Rosa himmel en 2x platina-verkopende Det bästa kanske inte hänt än zijn slechts enkele van de nummers die samen meer dan 300 miljoen streams op Spotify hebben verzameld. Haar vorige album met dezelfde titel Det bästa kanske inte hänt än werd alom geprezen en alom geprezen door fans, wat resulteerde in prestigieuze prijzen zoals het beste album van het jaar op “Grammisgalan”. Als een gevestigde artiest en succesvolle songwriter, met meer dan 16 jaar ervaring in de industrie, is ze bekroond voor het beste live optreden van het jaar bij “Guldmicken” en voor pop van het jaar bij “P3 Guld”. Keer op keer blijkt Molly Sandén ongetwijfeld een van de grootste en meest gewaardeerde moderne kunstenaars van Zweden te zijn.

Na het eerdere succes is ze terug met een nieuw album “Dom ska veta”. Odalisque Magazine kreeg de kans om op een zonnige maandagochtend in Stockholm met haar te kletsen over het creatieve proces erachter en hoe ze erin is geslaagd om gedurende haar hele carrière trouw te blijven aan zichzelf:
“De laatste keer dat ik een album uitbracht, gebruikte ik muziek om mijn ziel te genezen. Ik moest over mijn gevoelens schrijven om ze te laten verdwijnen. Deze keer is het anders. Met alles wat er gaande is in de wereld, een pandemie, de Black Life Matters-beweging, dacht ik: wie gaat er om mijn regels geven? Ik heb ongewild zoveel tijd gehad om na te denken. Echte dingen waarvan ik dacht dat ik ze nooit zou missen, zweterige rijen naar de club, over de dansvloer geduwd worden, beweging, samen met anderen zijn de nieuwe inspiratie voor mijn muziek geworden.”

Terwijl de muziek door ons heen stroomt, ons onmiddellijk omringt, kunnen verstandige gedachten die lang hebben geslapen, ontwaken. Harmonische trillingen die op een verschillende manier tot ieder van ons spreken, maar nog steeds in dezelfde universele taal, kunnen ons onmiddellijk doen nadenken over fundamentele dingen die we normaal niet zouden doen:
“We waren halverwege Jönköping en zouden natuurlijk op tournee gaan toen de nieuwe beperkingen kwamen. Geïsoleerd in een hut op Öland, schreef ik veel in het onvoorspelbaar begin van covid-19. Om echter niets los te laten. Toen, midden in de nacht, de dag voordat ik een sessie zou hebben, kreeg ik een sms van Jonathan Johansson waarin hij zei “Het spijt me dat ik misschien een of twee flessen wijn heb laten vallen en uiteindelijk naar je zomertalk en P3-documentaire heb geluisterd.”, onmiddellijk gevolgd door een biografie van drie pagina’s over mezelf. Ik zou het verwijderen, opnieuw doen, het was een onaangename herinnering aan eerdere levensgebeurtenissen. Het dwong me om stoffige oude dozen, eerdere vriendjes en blijvende herinneringen uit te pakken. Een diepe duik in mijn historisch verleden.”

“Je moet sterven om in leven te blijven”, zei Molly in haar single Fenix. Potentiële mislukkingen maken deel uit van onze reis en zouden de grootste levenslessen zijn. Als we onderaan staan, leren we de dingen natuurlijk vanuit nieuwe perspectieven te zien:
“Dom ska veta – is een soort Fenix- reïncarnatie. Onbewerkt, vies en transparant precies zoals de complexe realiteit. Nadat ik had besloten eerlijk tegen mezelf te zijn, het uit te maken en de vorige ik uit te pakken, heb ik kunnen verlangen naar de onvoorspelbare toekomst. Er zal altijd een deel van mij zijn dat met sentimentele spijt terugkijkt op verschillende keuzes die ik onderweg heb gemaakt. Het heeft echter geresulteerd in een complexere, meervoudig belichte versie van Molly. Ik zou niet zeggen dat ik religieus ben, en ik geloof niet in een soort van god. Ik geloof echt in het bestaan ​​van een hogere macht en om de een of andere reden heeft het me hierheen geleid.”

Om jezelf niet te verliezen kan moeilijk zijn, nog moeilijker in een wereld die zichzelf misschien wel vertelt wie je moet zijn. We zijn diep omringd door de schaduw van oppervlakkigheid waar we de neiging hebben om ons liever te concentreren op wat anderen van ons denken in plaats van op wie we werkelijk zijn. Op de vraag hoe de nieuwe versie van Molly anders is dan voorheen, legt ze uit:
“Het was moeilijk om mijn innerlijke stem te vinden en ernaar te luisteren, wat resulteerde in een gevecht tegen mezelf. Ik probeerde diep de persona te behouden die anderen wilden dat ik was, in plaats van me te concentreren op wie ik wilde zijn. Ik streef er niet langer naar om te behagen en aan te passen. Alles van mezelf wordt geaccepteerd voor wat ik ben en het voelt goed.”

Ontwikkelen is veranderen, of het nu in je unieke uiterlijk of dynamische persoonlijkheid is:
“De laatste tijd realiseerde ik me dat het hele haar-gedoe meer psychologisch was. Ik heb de neiging om naar verschillende periodes in mijn leven te verwijzen op basis van welk kapsel en welke kleur ik op dat specifieke moment heb gehad. Hoe gek het ook klinkt, het was een grote opluchting toen ik besloot mijn hairextensions uit te doen. Het voelde echt alsof ik mezelf weer onder controle had. Ik ben opgegroeid in een muzikaal gezin dat dol is op glamour, show en schlager. Korsetten en extravagantie waren verweven met artistieke stereotypen. Tegenwoordig leef ik liever volgens de mantra dat mijn stijl en identiteit een voor altijd veranderende constructie is.”

Haar melodische verhaal is gevuld met beeldranden en organische metaforen die ruimte laten voor interpretatie:
“Ik heb er altijd van gehouden om spreekwoorden in mijn teksten te verzamelen. Ik herinner me met plezier de eerste keer dat ik naar Oskar Linnros’ lied “Från och med du” luisterde, denkend aan de aanzienlijke diepte van de tekst. Bij het horen van een nummer valt me ​​eerst de complexe structuur van de tekst op, de duidelijke lagen. Om elke keer nieuwe dingen te kunnen horen en ontdekken als ik aandachtig naar hetzelfde nummer luister. Dat is uit mijn hoofd wat magie voor mij is.”

Ik vraag haar naar de horizon van kansen, voorbij maatschappelijke obstakels en kwalen. Waar ze naar uitkijkt:
“Omringd zijn door degenen van wie ik hou en weer live kunnen optreden, zijn twee dingen die ik enorm mis. Ik bouw luchtkastelen die hopelijk binnenkort op de grond kunnen worden gebouwd.”

Luister Dom ska veta op Spotify
Luister Dom ska veta op Apple Music