Een emotionele achtbaan met Deens DNA in Schotse setting
Netflix’s Dept. Q is een briljante adaptatie van Jussi Adler-Olsens iconische Department Q-boekenreeks, en hoewel de serie zich afspeelt in Edinburgh in plaats van Kopenhagen, verdient deze zeker een plek op Nordic Start. De Britse serie bewijst dat de beste Scandinavische verhalen universeel zijn, ongeacht waar ze zich afspelen.
Een verhaal dat je raakt
Scott Frank, de geniale bedenker van The Queen’s Gambit en Godless, heeft iets bijzonders neergezet met Dept. Q. De serie volgt DCI Carl Morck (een indrukwekkende Matthew Goode), een briljante maar onmogelijke detective die worstelt met intense schuldgevoelens na een traumatische schietpartij. Zijn partner James Hardy raakte verlamd, een jonge agent kwam om het leven, en Carl draagt de last van die dag als een open wond.
Als straf – of misschien wel als redding – wordt Carl het hoofd van Department Q, een nieuwe afdeling voor cold cases die in de kelder van het politiebureau is gevestigd. Het is letterlijk en figuurlijk een plek voor de vergeten zaken en vergeten mensen. Wat begint als een bureaucratische verbanningsoord, wordt langzaam een plek waar buitenbeentjes en eigenzinnige types eindelijk hun talenten kunnen laten zien.
Een cast die overtuigt
De chemie tussen Carl en zijn assistent Akram Salim (Alexej Manvelov) vormt het kloppende hart van de serie. Manvelov, bekend van succesvolle Scandinavische producties zoals Jordskott en Stockholm Requiem, speelt Salim als een Syrische vluchteling met mysterieuze vaardigheden die het perfecte tegenwicht biedt voor Carls chaotische natuur. Hun relatie groeit organisch van wantrouwen naar wederzijds respect – zonder ooit geforceerd te voelen.
Rose (Leah Byrne) completeert het trio als een ambitieuze rechercheur die vecht voor haar plek in dit onconventionele team. Kelly Macdonald schittert als Dr. Rachel Irving, de therapeute die Carl probeert te genezen van zijn demons. En Chloe Pirrie levert indrukwekkend werk als Merritt Lingard, wiens verhaal parallel loopt aan het hoofdonderzoek en voor extra emotionele diepte zorgt.
Visueel indrukwekkend
Frank en zijn team hebben een serie gecreëerd die visueel adembenemend is zonder dat het ten koste gaat van de verhaallijn. De groene kleurgradering geeft Edinburgh een kille, bureaucratische sfeer die perfect past bij de thema’s van institutionele verwaarlozing en vergeten slachtoffers.
De productiewaarden zijn indrukwekkend: elke scène voelt doordacht en betekenisvol. Het kantoor van Department Q in de kelder is geen toevallige keuze – het symboliseert perfect hoe de samenleving omgaat met onopgeloste problemen: weggestopt uit het zicht, maar nooit echt verdwenen.
Diepgang boven snelheid
Wat Dept. Q onderscheidt van andere misdaadseries is de emotionele intelligentie. Dit is geen serie over slimme detectives die puzzels oplossen met one-liners. Dit gaat over gebroken mensen die proberen te functioneren terwijl ze onvoorstelbare lasten dragen. Het gaat over schuld, verlies, en de kracht van menselijke verbinding in de donkerste momenten.
De serie neemt de tijd voor karakterontwikkeling en laat de spanning natuurlijk opbouwen. In een wereld van klassieke politieseries voelt deze langzamere, meer doordachte benadering als een geschenk uit de hemel.
Deense essentie in een nieuw jasje
Hoewel de setting is verplaatst naar Schotland, blijft de essentie van Adler-Olsens werk behouden. De maatschappijkritiek, de focus op vergeten slachtoffers, de complexe karakters die worstelen met morele dilemma’s – alles wat Scandinavische misdaadliteratuur groot heeft gemaakt is hier aanwezig. Frank heeft bewezen dat je deze verhalen kunt vertalen naar andere culturen zonder hun kracht te verliezen.
De serie slaagt erin om zowel een spannende misdaadreeks te zijn als een diepgaande studie van trauma en herstel. Het is Scandinavische misdaadliteratuur zoals het bedoeld is: donker, complex, en uiteindelijk heel menselijk.
Waarom je deze serie niet mag missen
Dept. Q is geen perfecte televisieserie, maar dat hoeft ook niet. Het is een serie die je raakt, die je laat nadenken, en die je onthoudt lang nadat de credits zijn gerold. Voor fans van Scandinavische thrillers is dit in onze ogen een absolute must-watch. Voor nieuwe kijkers is dit een perfecte introductie tot wat dit genre zo bijzonder maakt.
Met negen afleveringen heeft Frank en zijn team genoeg ruimte gegeven om het verhaal te laten ademen. Elke aflevering onthult nieuwe lagen, zowel in het mysterie als in de karakters. En het einde? Bevredigend genoeg om te voldoen, maar met genoeg hints naar een mogelijk tweede seizoen om je op het puntje van je stoel te laten zitten.
Dept. Q is nu te streamen op Netflix.